یادگارِعُمر آخرین مطالب
آرشيو وبلاگ
نويسندگان شنبه 19 آبان 1396برچسب:, :: :: نويسنده : علی
مُـــســـنَـــد. روزگار. || اِسناد شده. || (اصطلاح حدیث) در اصطلاح محدّثین، حدیثی که آن را به گویندۀ وی برداشته باشند. || (اصطلاح درایه) در اصطلاح درایه، مقابل مرسل است و عبارت از حدیثی است که تمامی رواة آن تا معصوم ذکر شده باشد. حدیثی است که تمامی رواة آن تا معصوم در هر طبقه مذکور و نام برده شده باشد و یکی از ایشان متروک الاسم نباشد، چه در اوّل سند باشد چه در آخر چه در وسط. حدیثی است که تمام روات آن بدون انقطاع تا صحابی ذکر شده و صحابی از رسول الله (ص) اخذ کرده باشد. - حدیث مسند; حدیث مسند خلاف مرسل است و آن حدیثی است که اسناد او به رسول الله (ص) متصل است و آن سه قسم است: متواتر، مشهور و آحاد. چون نسیم از سر زبان دارد || نام برخی کتب در حدیث، مانند مسند احمد بن حنبل. || آنچه سبب تکیه دادن میشود. || کسی که به آن پناه برده شود. مبدع است و تابع استاد نی قوتی و راحتی و مسندی || پسرخوانده. || حرام زاده. || (اصطلاح نحو) در اصطلاح نحویان، خبر را گویند. فعل نیز مسند میشود، چنانکه در «ضرب زید» ضرب مسند است و زید مسند الیه. || (اصطلاح منطق) در اصطلاح منطق، منسوب محمول، مقابل مسندٌ الیه. || حروف مسند یا آلفابیطوس: ا ب ت ث ج ح خ د ذ ر ز س ش ص ض ط ظ ع غ ف ق ک ل م ن و ه ی. || خطی است مر حِمیَر را. || بالش بزرگ. || سدره. |
|||
|