منیب.
[ م ُ ]
(ع اِ)
- باران جَود و نیکو بهاری.
باران سودمند فراوان و نیکو بهاری.
(ص)
- بازگردنده به سوی حق و توبه کننده.
بازگشت کننده به سوی خدا.
آنکه به هر چیزی با خدای گردد.
فلمّا ذهب عن ابراهیم الرّوع
و جائته البشری
یجادلنا فی قوم لوط
انّ ابراهیم لحلیم اواهٌ «منیب».
- آنکه وکیل معین میکند.
آمار
وب سایت:
