مرتضی.
[ م ُ ت َ ضا ]
(ع ص)
- پسندیده.
گزیده.
مختار.
اِرتضاهُ: اختاره.
نعت مفعولی است از ارتضاء.
- راضی کرده شده.
خشنود شده.
رجوع به ارتضاء شود.

منیب.
[ م ُ ]
(ع اِ)
- باران جَود و نیکو بهاری.
باران سودمند فراوان و نیکو بهاری.

(ص)
- بازگردنده به سوی حق و توبه کننده.
بازگشت کننده به سوی خدا.
آنکه به هر چیزی با خدای گردد.
فلمّا ذهب عن ابراهیم الرّوع
و جائته البشری
یجادلنا فی قوم لوط
انّ ابراهیم لحلیم اواهٌ «منیب».
- آنکه وکیل معین میکند.

استقالة.
( ق ي ل )
[ اِ ت ِ ل َ ]
(ع مص)

- استقالت.
اقاله خواستن.
بیع واشکافتن خواستن.
طلب فسخ بیع.
برانداختن بیعی را خواستن.
ردّ بیع خواستن.
شکستن بیع تقاضا کردن : استقالۀ بیع.
- استعفاء. طلب عفو و بخشایش
استقاله کردن: طلب فسخ کردن.
- طلب عفوکردن.

عثار.
[ ع ِ ]
(ع اِمص)
بدی.

(ص)
ناخوش آیند.

(مص)
- شکوخیدن. بسردرافتادن.
- به روی درافتادن و خوار گردیدن.

فادح.
[ دِ ]
(ع ص)
- کارِ گران و دشوار.
- گرانبار.

فادحة.
[ دِ ح َ ]
(ع اِ)
- سختی.
ج، فوادح.

اقتراح.
[ اِ ت ِ ]
(ع مص)
- درخواستن. سؤال کردن.
اقتراح کردن : درخواستن. طلبیدن
- به تحکّم از کسی چیزی را خواستن. خواستنِ چیزی بی تأمُّل و فکر.
- در وقت و بی اندیشه گفتن و از خود برآوردن. بی اندیشه سخن گفتن.
- نو پیدا کردن چیزی را بی آنکه آن را از کسی شنیده باشند.
- برگزیدن چیزی را و اختیار کردن.
- سوار شدن شتری را که هنوز بر وی سوار نشده باشند.
- در جای بی آب چاه کندن.
- تمام دندان شدنِ سُتور.

وُتَـــیـــرَة.
[ وُ ت َ رَ ]
(ع اِ)
دو رکعت نماز نافله که پس از نماز عشاء نشسته بجا آورند.

إمتاع.
(ع مص)
- برخورداری دادن. نفع رسانیدن.
- برخورداری گرفتن. برخورداری یافتن.
- بی نیاز شدن از کسی. بی نیاز شدن از چیزی.
- باقی داشتن. باقی گذاشتن.
- به کمال رسانیدن،
گویند :
امتعه الله بکذا
یعنی :
ابقاه و انشأه الی ان ینتهی شبابه.

باید که امشب
در تَیَقُّظ و حِراسَت زیادَت کُنی
و سُرمۀ سَهَر تا به وقتِ سَحَر در بَصَر کشی
(سندبادنامه)

سَهَر.
(ع مص)
- بیدار ماندن.
بی خواب شدن.
نه خواب شدن.

(اِمص)
- بیداری که مقابل خواب باشد.
بیداری.
بی خوابی.

عادیَة.
(ع ص)
- شتران سخت دونده.
- شتران ماننده (مانده ؟) در طاقستان که به شور گیاه میل نکنند.
- کاری که باز دارد تو را از چیزی.
- گروهی از قوم که جهت کارزار بدوند یا آنکه پیشتر حمله کنند از پیادگان.