و إذا السّماء کشطت

کَشط.

[ ک َ ]
(ع مص)

جل از پشت ستور برگرفتن،
یقال کشط الجل عن الفرس.

|| پوست شتر باز کردن.

|| برهنه کردن، منه قوله تعالی:

«و اذا السّماء کشطت»;

ای قُلِعَت کما یقلع السقف.

باز بردن چیزی از روی چیزی.

|| ستردن چنانکه حرفی یا کلمه ای را از نامه و کتابی.

و کتب الابیوردی الی الخلیفة و کتب علی رأسها الخادم المعادی فأمر الخلیفه بکشط المیم ورد القصة فبقیت الخادم العادی.
(یاقوت در معجم الادباء).

|| کشیدن ناخنه از روی چشم.