فقه

فهمیدن چیزی را و دانستن.
دریافتن.
زیرکی

(اصطلاح شرع)
دانش دریافت چیزی و اکثر بر علمِ دین استعمال کنند به سبب شرف و بزرگی آن.
لغتی است که عبارت از فهم غرض متکلّم از کلام است و در اصطلاح، علم احکام شرعیۀ عملیّه از روی ادلّۀ تفصیلیّه است و گویند آن اصابت و وقوف بر معنی خفی است که حکم بدان تعلّق دارد و آن علم مستنبط از روی رأی و اجتهاد است.
علمی است که از فروعِ عملیِ احکامِ شرع بحث کند و مقصود از آن تحصیل ملکۀ اقتدار بر اجرای اعمال شرعی است. مبنای این علم بر استنباط احکام است از کتاب و سنّت، و سبب همین استنباط محلّ اجتهاد است.