یادگارِعُمر

صفحه نخست پروفایل مدیر وبلاگ پست الکترونیک آرشیو مطالب عناوین مطالب

درباره وبلاگ

حافظ سخن بگوی که بر صفحۀ جهان ------- این نقش ماند از قلمت یادگارِ عُمر ---------- خوش آمدید --- علی

آخرین مطالب

آرشيو وبلاگ

نويسندگان

علی

سَبعِ طِوال و مئون

سه شنبه 11 فروردين 1394برچسب:,

:: :: نويسنده : علی

سَبعِ طِوال.
[ س َ ع ِ طِ ]
(اِخ )

مراد از سبعۀ معلقات است.

|| هفت سورۀ درازترِ اوّلِ قرآن.
هفت سورۀ طویل قرآن:
بقرة،
آل عمران،
نساء،
مائدة،
أعراف،
یونس،
هفتمین أنفال و یا بَرائت (توبة) است، و یا هر دو زیرا که هر دو معاً بدین قول یک سوره است.

مُِئون.
[ م ِ / م ُ ]
(ضبط کلمه در اقرب الموارد و محيطالمحيط به صورت موٌون [ م ُ ] آمده است.)
(ع عدد، ص، اِ)

جِ مائة.
جِ ماءة.
رجوع به مائة شود.

|| (اِ)

سوره هایی از قرآن که هریک صد آیت یا کمی کمتر یا کمی بیشتر از صد آیت دارند.
سوره هایی هستنداز قرآن که پس از سوره های سَبعِ الطِّوال آیند، و از آن رو بدین نام خوانده شده اند که هر سوره از آنها بیش از صد آیه یا نزدیک بدان دارد.

لِکُلِّ

سه شنبه 11 فروردين 1394برچسب:,

:: :: نويسنده : علی

لِكُلِّ حَىٍّ أَجَلٌ

لِكُلِّ داءٍ دَواءٌ

لِكُلِّ جَديدٍ لَذَّةٌ

لِكُلِّ قَديمٍ حُرمَةٌ

چار ضرب المثل از کتاب مجمع الأمثال تألیف میداني نیشابوري (قرن 6 ه.ق.) در جلد 2 صفحۀ 210

نـدانَـمَـت به حـقـیـقـت کـه در جهان به که مانی

سه شنبه 11 فروردين 1394برچسب:نـدانَـمَـت به حـقـیـقـت کـه در جهان به که مانی,

:: :: نويسنده : علی

نـدانَـمَـت به حـقـیـقـت کـه در جهان به که مانی؟
جهان و هر چه در او هست صورتند و تو جانی

بـه پـای خـویـشـتن آیند عاشقان به کَمَندَت
که هر که را تو بگیری ز خویشتن بِرَهانی

مرا مپرس که: چـونی؟ به هر صفت که تو خواهی
مرا مگـو کـه: چـه نامی؟ به هر لقب که تو خوانی

چنان به نَظرۀ اوّل ز شخص میـبِبَری دل
کــه بـاز میـنـتـوانـد گـرفـت نَـظـرۀ ثـانـی

تو پرده پیش گرفتی و ز اشتیاق جمالت
ز پـرده‌ها بـه درافـتـاد رازهـای نـهـانـی

بر آتشِ تو نشستیم و دودِ شوق برآمد
تـو سـاعـتی ننشستی که آتشی بِنِشانی

چو پیشِ خاطرم آید خیالِ صورتِ خوبت
نـدانَـمَـت کـه چـه گویم ز اختلافِ معانی

مرا گناه نباشد نظر به روی جوانان
کـه پـیـر دانـد مـقدارِ روزگارِ جوانی

تـو را که دیده ز خواب و خُمار باز نباشد
ریاضتِ منِ شب تا سحر نشسته چه دانی

من ای صبا رهِ رفتن به کوی دوست ندانم
تـو مـیـرَوی به سلامت، سلامِ من برسانی

سر از کَمَندِ تو «سعدی» به هیچ روی نتابد
اسـیرِ خویش گرفتی بکُش چنان که تو دانی

حُبُک

دو شنبه 10 فروردين 1394برچسب:حُبُک,

:: :: نويسنده : علی

حبک.
[ ح ُ ب ُ ]
(ع اِ)

جِ حَبیکَة و حِباک.
راهها به کوه.
راهها به آسمان.
راههای آسمان.
راههای ستارگان.

|| راهها به جامه.

|| موی مجعد.
شکن آب.

|| شکن زره.

|| ریگ توده.

|| ذوالحبک; آسمان.

حبیکة.
[ ح َ ک َ ]
(ع اِ)

راه ستاره ها.
مسیر ستارگان.
کهکشان.
راه آسمان.
ج، حُبُک، حبائک.

|| شکن آب.

|| شکن زره و موی و ریگ.

|| راه در ریگ توده.

حبیک.
[ ح َ ]
(ع ص)

ثوب حبیک; جامۀ نیکوبافته.
محبوک.

حباک.
[ ح ِ ]
(ع اِ)

رسن کمربند.

ج، حبک.

|| تسمه که بدان سر کوهه را به میخهای پالان بندند.

|| حباک الحمام; سیاهی بالای بازوی کبوتر.

ج، حبکة، حُبَک، حُبُک.

|| سر ریگ توده (؟).
راه در ریگ توده.

|| شکن آب.

|| شکن زره.

|| موی جعد.

|| شکن موی.

|| راه ستارگان.
مسیر ستارگان.
راه آسمان چون شکن شکن.

ج، حبک، حبائک.

الاسماء تُنَزّل من السّماء

دو شنبه 10 فروردين 1394برچسب:الاسماء تنزل من السّماء,

:: :: نويسنده : علی

الأسماء تُنَزّل من السّماء
نام هرچيز و هركس از آسمان فرود آيد.
يعنى غالباً اسم به مسمّاى خود زيبا و برازنده است.
مَثَل را «ميدانى»، " الألقاب تُنَزّل من السّماء " ضبط ميكند.

کتاب امثال و حکم
مرحوم دهخدا
ج 1
ص 233

کتاب مجمع الأمثال
میدانی
ج 2
ص 211

کوثر

دو شنبه 10 فروردين 1394برچسب:کوثر,

:: :: نويسنده : علی

کوثر.
[ ک َ ث َ ]
(ع ص ، اِ)

بسیار از هر چیزی.
(منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد).

|| غبار بسیار و برهم نشسته.
(منتهی الارب) (آنندراج).
غباری که هنگام برخاستن بسیار درهم پیچد.
(از اقرب الموارد).

|| مرد بسیارخیر و بسیاردهش.
(منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد).

|| مهتر.
(منتهی الارب) (آنندراج).
سرور بسیارخیر.
(از اقرب الموارد).

|| اسلام.

|| نبوت.
(منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء).