کس  به  دَعوی  به  دوستی  نرسد

چون  زِ  مَعنی  در  او  سِرایَت  نیست

حکیم سنایی رحمة الله علیه

خلیل بن احمد فَراهیدی

 قبلۀ هفتم و امام هشتم

 بـنـد زده عـشـقِ تـو بـر پـای مــن
 نیست به جز کـوی تو مَسعای مـن
 هـیچ نیابی به جز از عشقِ خویش
 گــر بـشکافی زِ هم اعـضای مــن
 گــر دو جـهان ســوخته از ناله ام
 مِـــهـرِ تو بـنـهـفـته در آوای مــن
 نیست مرا قبله به جز کوی دوست
 آن کـــــه از او خاسته غوغای من
 مِهرِ درخشنده به شبـهای دَهـــــــر
 مَــطـلعِ شـمـسِ مـن و مولای مـن
 مـحـتـشم مَـمـلَـکَـتِ  جــــان و دل
 بانـگِ أنـا الله بـه سـیـنـای مــــــن
 نـقـطـۀ تـــوحــیــد در اهـلِ قُـلوب
 مَـظـهَــرِ لا مُـظــهِــرِ إلّای مـــــن
قــبلۀ  هـفـتم که از او بَر شده سـت
 آنـچه دل انـــگیز شد از نـای مــن
 کـوکـبِ هـشـتـم کـه بـه دامـــانِ او
 چـنـگ زنـان دسـتِ  تَـوَلّای مـــــن
 ساحَـــتِ ایـــوانِ مَـدیـحَـش کـجـــا
 دسـت دهـد تـا بـرسد پـای مــــــن   ؟
 گــــر بـکـنـد بــاز بــه رویـم دری
 بـــاز شود جملــــــۀ درهـای مـــن
 سـایـۀ لُـــطف اَر نَــفِـکَـنـدی  سَرَم
 وای مــن و وای مــن و وای مــن

 سرودۀ زنده یاد
 استاد سیّد مرتضی جزائری
 رحمة الله تعالی علیه
 ولادت 1349 ه.ق در نجف أشرف
 وفات 1429 ه.ق در تهران

خواجه عبدالله انصاری

 در کتاب « العین » که یک لغت نامۀ معروف است
 برای کلمۀ إفراط این معنی آمده :
 
 الإفراط :
           إعجال الشّي‏ء في الأمر قبل التّـثـبّـت.
 

 « تحقیق »
 یک اسم عربی و یک مصدر است .
 بعضی از معانی آن از لغت نامۀ مرحوم علّامه دهخدا :
 درست و راست کردن . 
 رسیدگی و وارسی کردن .
 به کُنه مطلب رسیدن و واقع چیزی را بدست آوردن .
 بدانستن .
 درست بدانستن .
 بدانستن و تصدیق کردن قولی را.
 تصدیق کردن قول یا گمانی را.
 واجب کردن چیزی را. 
 واجب کردن و تأکید و اثبات کردن چیزی را.
 اثبات المسئلة بدلیلها.
 در عرف اهل علم ،
 اثبات مسأله به دلیل است ،
 چنانکه تدقیق اثبات دلیل است به دلیل .

 « اَراجیف »
 یک اسم جمع عربی است
 مفرد آن « اَرجاف » است .
 اراجیف یعنی :
 خبرهای موحش و مدهش .
 بیهودگان و سخنهای دروغ و بی اصل .
 خبرهای دروغ .
 خبرهای نادرست .
 شایعات .
 تَعاتِع [اخبار دروغ بیمناک] .

 و قد روي عن « أبي نواس »
 [متوفی در سال 199 یا سال 200 ه.ق]
 
 
 قيل لي قل في عليّ مدحة
 ذكره يخمد نارا مؤصدة

 قلت هل أمدح من في فضله
 حار ذو اللّب إلى أن عبده‏

 و النّبيّ المصطفى قال لنا
 ليلة المعراج لمّا صعده
 
 وضع الله على ظهري يدا
 فأراني القلب أن قد برده‏

 و عليّ واضع أقدامه
 في مكان وضع الله يده

 محمّد بن مسلمة بن خالد بن مجدعة...
 انصاری
 اوسی
 حارثی ،
 مکنی به ابو عبدالرحمن یا ابوعبدالله .
 او در تمام جنگها و مواقع
 در رکاب پیامبر بود مگر در واقعۀ تبوک .
 در زمان عُمَر
 اگر کسی از عامِلی شکایت میکرد
 حال او را از محمد میـپرسید
 پس از قتل عثمان خانه نشین شد
 و شمشیری از چوب برای خود بساخت
 تا وارد فتنه نشود .
 محمد در سال ٤٦ یا ٤٨ ه.ق
 در٧٧ سالگی در شهر مدینه درگذشت .
 او از جمله افرادی است که
 در هجوم و حمله  آوردن به خانۀ اهل بیت
 همراه با عمر بن الخطّاب شرکت داشته
 و یار و مددکار او بوده است .
 هدف از هجوم ، گرفتن بیعت برای ابی بکر بوده است .
 این هجوم به دستور ابی بکر انجام شد .
 و شخص اوّل در این حمله و یورش عُمر بود .
 در قرآن کریم آمده :
 ... وَ هُوَ أَلَدُّ الْخِصامِ
 وَ إِذا تَوَلَّى
 سَعى‏ فِي الْأَرْضِ
 لِيُفْسِدَ فيها ...
 وَ اللهُ لا يُحِبُّ الْفَسادَ

سعد بن ابی وقّاص