موسُولینی. بنیتو. متولد 1883 م. در پرداپیو (یکی از ایالات ایتالیا). دیکتاتور و رجل سیاسی ایتالیا در سالهای بین 1922 تا 1945. وی فرزند یک آهنگر انقلابی بود. و خودش چون مانند پدرش افکار انقلابی داشت؛ در اوان جوانی به سویس فراری و پناهنده شد و بعداً به ایتالیا بازگشت و روزنامۀ آوانتی را با نحوۀ افکار سوسیالیستی انتشار داد. در دوران جنگ بین الملل اوّل (1914-1918 م.) روزنامۀ پوپولو دیتالیا (ملت ایتالیا) را انتشار داد. در سال 1919 طرح حزب فاشیست را ریخت و از این تاریخ به نام دوچه (رهبر) نامیده شد و از سال 1924 به عنوان صدراعظم ایتالیا زمام امور کشور را به دست گرفت و نوعی حکومت دیسیپلینی و اختناق شدید را به وجود آورد و تا سال 1943 به همین سمت باقی بود که در ژوئیۀ این سال از حکومت خلع و محبوس گردید. پس از مدّتی به وسیلۀ تعدادی از چتربازان آلمانی از زندان فراری داده شده و به شمال ایتالیا برده شد و در آنجا نوعی حکومت جمهوری تحت رهبری حزب فاشیست برقرار ساخت. بالاخره در آوریل سال 1945 به دست میهن پرستان ضد فاشیست ایتالیائی گرفتار و تیرباران گردید و مدّتها جسدش در میلان به عنوان جسد یک تبه کار برای تنبّه سایرین به صورت معلّق آویزان گردید.