مُتَشاکِس

متشاکس.

[ م ُ ت َ ک ِ ]
(ع ص)

دشوارخوی و مخالفت کننده.
ج، متشاکسون.
با یکدیگر بدخوئی کننده و مخالفت کننده.
و رجوع به تشاکس شود.

تَشاکُس

تشاکس.

[ ت َ ک ُ ]
(ع مص)

با یکدیگربدخویی کردن.
با یکدیگر بد خویی کردن و مخالفت نمودن
با یکدیگر تضادّ و اختلاف داشتن.
تخالف قوم.
اللیل والنهاریتشاکسان;
ای یتضادّان.